Mapa dotacji

Kilkadziesiąt lat po ostatniej kąpieli, baseny wrocławskiej mykwy znów mogą napełnić się wodą zgodnie z wymaganiami żydowskiego rytuału. Fundacja Bente Kahan wyremontowała podziemia Synagogi pod Białym Bocianem, tworząc tym samym unikatowe miejsce łączące funkcje religijne i świeckie.

Mykwa z hebrajskiego to „zbiornik wody”. Woda musi być żywa, czyli pochodzić z naturalnych źródeł, takich jak woda z rzeki, ze stopionego śniegu lub deszczówka. Do basenu powinna wlewać się przez korytka, a nie przez rury. A sam basen powinien być na tyle głęboki, by pozwolił na całkowite zanurzenie. Obmycie w mykwie służyło rytualnemu oczyszczeniu się z nieczystości, a za nieczyste uznawane były na przykład kobiety po przejściu menstruacji.

Wrocławska mykwa jest jednym z nielicznych i najstarszych tego typu obiektów, które przetrwały II wojnę światową i wydarzenia marca 1968 roku. Wybudowana w 1901 roku modernistyczna łaźnia była elementem rozbudowy Synagogi Pod Białym Bocianem na potrzeby ortodoksyjnej części Gminy Żydowskiej we Wrocławiu, liczącej wówczas ok. 22 tys. członków. Była to trzecia co do wielkości wspólnota żydowska na terenie ówczesnych Niemiec.

Projekt rewaloryzacji obejmował nie tylko renowację tych cennych obiektów, ale również udostępnienie ich wszystkim zainteresowanym – wrocławska mykwa stała się jedynym miejscem na świecie, łączącym funkcje rytualne z wystawienniczymi. W nowych przestrzeniach prezentowane są dwie ekspozycje: Żydowski Cykl Życia – multimedialna, edukacyjna wystawa opowiadająca o żydowskich świętach i tradycjach, oraz Nieukończone Życia – artystyczna impresja o sztuce w czasach Zagłady i po niej. Otwarte zostały również nowe przestrzenie służące celom edukacyjnym – sala warsztatowa oraz filmowa.