Grant Map EU

Celem projektu jest ochrona cennych gatunków i siedlisk przed antropopresją poprzez ukierunkowanie ruchu turystycznego w Wigierskim Parku Narodowym (WPN). Park założony w 1989 r. chroni niezwykle cenne ekosystemy: wodne, w tym jezioro Wigry i 41 innych jezior, rzekę Czarną Hańczę i inne rzeki oraz tereny podmokłe o międzynarodowym znaczeniu (wpisane do konwencji Ramsar). Cały obszar WPN włączony jest do sieci Natura 2000 jako Ostoja Wigierska. W parku od ponad 30 lat funkcjonuje rozbudowana sieć szlaków turystycznych (łącznie 250 km). Przez cały ten czas prowadzony na bieżąco monitoring przyrodniczy pozwolił zweryfikować wpływ ruchu turystycznego na siedliska i gatunki, zidentyfikować miejsca wymagające zmiany ich przebiegu oraz poprawy ze względu na zbaczanie turystów ze szlaków itp. WPN wykonuje bieżące naprawy infrastruktury turystycznej jednak potrzebny jest szereg inwestycji w celu utrzymania odpowiedniej kanalizacji ruchu turystycznego, których koszt przekracza możliwości własnego finansowania. Zaplanowane w projekcie działania to: poprawa nawierzchni szlaków, na terenach podmokłych – rozbiórka starych oraz budowa nowych kładek i mostków, wykonanie ogrodzeń uniemożliwiających turystom zejście ze szlaków i obiektów. Kierowano się zasadą jak najmniejszej ingerencji w przyrodę, a więc przede wszystkim korzystania z istniejących już szlaków. Przewidziane działania będą w miejscach głównych, najbardziej uczęszczanych szlaków turystycznych – na ścieżkach edukacyjnych przy dyrekcji parku, na szlaku rowerowym wokół Wigier, czy na szlaku kajakowym Czarnej Hańczy. Powstaną też nowe obiekty jak 450-metrowej długości ścieżka spacerowa w miejscu do tej pory nieoficjalnie penetrowanym przez spacerowiczów wzdłuż Wigier, przy czym zostanie odsunięta od brzegu jeziora w celu zapobiegania jego erozji. Nową inwestycją będzie też wykonanie dwóch niewielkich miejsc postojowych dla pojazdów w punktach początkowych szlaków, gdzie problemem jest pozostawianie przez turystów samochodó