Mapa dotacji

Hodowla i wprowadzanie do uprawy nowych odmian roślin charakteryzujących się wyższym potencjałem plonowania, lepszą jakością plonu oraz odpornością lub większą tolerancją na stresy biotyczne i abiotyczne jest ważnym elementem działań służących klimatowi i ochronie środowiska, pozwala bowiem na utrzymanie bezpieczeństwa ekonomicznego i jakości życia przy mniejszych nakładach pracy, energii i mniejszym negatywnym oddziaływaniu na środowisko. Zgodnie z założeniami Europejskiego Zielonego Ładu rolnicy, w tym producenci chmielu, są zobowiązani do rozwijania bardziej zrównoważonych praktyk rolniczych oraz podejmowania wysiłków na rzecz ochrony środowiska, zachowania bioróżnorodności, a także przeciwdziałania zmianom klimatu. Wzmocnienie potencjału hodowli chmielu poprzez modernizację bazy doświadczalnej niezbędnej do prowadzenia prac hodowlanych przyczyni się do uzyskania nowych odmian odpowiadających tym potrzebom oraz ułatwi osiągnięcie celów EZŁ. Hodowla chmielu jest w znacznym stopniu oparta na doświadczeniach polowych, bowiem zarówno krzyżowanie, jak i kolejne etapy selekcji perspektywicznych materiałów są prowadzone wyłącznie w warunkach polowych, gdzie rośliny rosną na wysokiej konstrukcji wsporczej. Wieloletnie rośliny chmielu, tylko w takich warunkach wytwarzają kwiatostany i szyszki, co umożliwia ich ocenę pod względem wydajności i stabilności plonowania oraz innych cech jakościowych. Ważnym aspektem oceny perspektywicznych materiałów hodowlanych jest również odporność na najważniejsze choroby, czy też możliwość adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych i innych czynników stresowych, takich jak długotrwała susza, zalanie lub wysokie temperatury, a także analiza ekonomiczna kosztów produkcji. Taka kompleksowa ocena umożliwia hodowlę nowych odmian chmielu odpowiadających wymaganiom zarówno producentów chmielu, jak i odbiorców surowca. Ocena poprzedzająca wprowadzenie do uprawy nowych odmian chmielu jest prowadzona w warunkach jak najbardziej zbli