Mapa dotacji

Głównym celem projektu jest opracowanie skutecznej techniki wydłużania trwałości imbiru bez konieczności korzystania z chemicznych konserwantów, co stanowi aktualne wyzwanie w produkcji żywności. Aktualne metody marynowania imbiru z użyciem substancji konserwujących mogą wpływać negatywnie na cechy organoleptyczne i wizerunkowe produktu, co sprawia, że poszukiwanie alternatywnych rozwiązań jest istotne. Pierwszym etapem badań jest selekcja mikroorganizmów, które będą odpowiedzialne za proces fermentacji imbiru. Badania obejmą rozmnażanie biomasy w różnych pożywkach, a także inokulację monokultur na różnych podłożach hodowlanych. Ten proces ma na celu przygotowanie mikroorganizmów do nowego środowiska procesu, z stopniowym zwiększaniem stężenia imbiru. Następnie przewidziana jest fermentacja mieszana, gdzie różne czyste kultury mikroorganizmów będą łączone, a proces będzie monitorowany pod kątem wydajności. Kluczowym elementem projektu jest także analiza fizykochemiczna fermentacji, uwzględniająca stężenie kwasu mlekowego, kwasowość, pH środowiska i profil związków powstałych w procesie. W przypadku ograniczonego wzrostu pożądanej mikroflory przewidziane są działania korygujące-naprawcze, obejmujące modyfikacje obróbki wstępnej surowca oraz stosowanie dodatków fermentacyjnych mających pozytywny wpływ na produkcję kwasu mlekowego. Po uzyskaniu skutecznego procesu fermentacji, projekt przewiduje prace nad procedurą przygotowania startera do łatwego dozowania, a następnie przeprowadzenie analizy sensorycznej przygotowanego imbiru. Wyszkolony panel oceni konkurencyjność sensoryczną nowej metody utrwalania imbiru w porównaniu do tradycyjnych technik marynowania, co ma potencjał wprowadzenia innowacyjnych rozwiązań do branży spożywczej, jednocześnie zachowując autentyczność smaku i aromatu tego cenionego surowca.