Grant Map EU

Sytuacja gospodarczo-społeczna województwa warmińsko-mazurskie jest dość specyficzna i trudna dla pracowników. Od lat panuje tu wysoka stopa bezrobocia (sięgając poziomu 8,3% jest obecnie drugą najwyższą w Polsce, gdzie średnia wynosi 5%); w subregionie olsztyńskim jest nieco lepiej ze względu na miast stołeczne, ale i tak średnia stopa bezrobocia wynosi tu 6,9%, a maksymalne występują w pow. bartoszyckim: 17,9%, kętrzyńskim: 17,2% i lidzbarski: 10,9%. Z tego względu, pracodawcy, jako strona dominująca, są w stanie oferować pracownikom gorsze warunki pracy i płacy niż w innych, bogatszych regionach. Powoduje to, że coraz większy odsetek pracowników warmińsko-mazurskich jest zatrudnianych z wynagrodzeniem nie przekraczającym minimalnego, a także w formach pogardliwie zwanych „śmieciówkami”, czyli na umowach krótkoterminowych i cywilnoprawnych (łatwo rozwiązywalnych). Szczególnie dotyczy to osób, które pracodawcy uważają za najmniej przydatne – te o najniższych umiejętnościach (najmniej wydajne), nie posiadające uprawnień zawodowych, kobiety (obciążone stereotypowo obowiązkami rodzinnymi i opieką nad dziećmi, skutkującą absencjami w pracy), osoby z niepełnosprawnościami, osoby w wieku 55+ – i jednocześnie to właśnie te grupy, z tych samych powodów, mają najmniejsze szanse na znalezienie nowej pracy. Potwierdzają to statystki (Bank Danych Lokalnych GUS, 2023) – osoby z wykształceniem wyższym to zaledwie 11,20% ogółu bezrobotnych w subregionie olsztyńskim, zaś osoby z wykształceniem branżowym lub podstawowym – aż 56,8%. Udział kobiet w strukturze bezrobocia przekracza 52,5% w subregionie, sięgając powyżej 57% w powiecie nidzickim i 55% w lidzbarskim i szczycieńskim. Znalezienie „jakiejkolwiek” pracy w sytuacji wysokiego bezrobocia jest jednak tylko pozornym sukcesem. Ze względu na niską płacę, takie osoby wpadają w pułapkę błędnego koła. Niewielkie zarobki wynikające z niskich kompetencji lub barier mentalnych oznaczają brak środków finansowych na podniesienie kompete