Mapa dotacji

Projekt będzie realizowany na terenie Parku Narodowego „Ujście Warty”, którego powierzchnia wynosi 8074 ha i jest wpisana w obszary RAMSAR. Zakres projektu jest działaniem na rzecz ochrony i zachowania starorzeczy oraz naturalnych eutroficznych zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion (3150): renaturyzacja starorzecza obejmująca m. in. usuwanie osadów z dna oraz odtworzenie połączenia ze starorzeczem (naturalne zalewy). Istotne przyrodniczo wody w Parku Narodowym „Ujście Warty” są przeważnie połączonymi lub zmodyfikowanymi starorzeczami, tworzącymi rozległą sieć hydrologiczną, pełniąc funkcję m.in.: korytarzy ekologicznych połączonych z Wartą, tarlisk, lęgowisk, siedliska fauny i flory, nawodnienia obszarów mokradłowych i logistyczną w postaci wykonywania zadań ochronnych Parku w tym monitoringów przyrodniczych i patroli Służb oraz Straży Parku. Wody Parku stanowią o wysokiej randze jego potencjału ekologicznego i są filarem argumentacji za utworzeniem PN „UW”. Kanały i starorzecza przekształcone antropogenicznie od czasów regulacji w XVIII w. będąc kluczowymi tarliskami i siedliskami dla wielu gatunków ryb dorzecza Odry jak i lęgowiskami dla ptaków stanowią o sile napędowej Parku, która to oddziałuje w skali makro na znacznie większy obszar aniżeli PN „UW”. Wody Parku to historyczne i wysoce istotne tarliska dla ryb występujących w Odrze, Warcie i Postomi. Wody PN „UW” to zasadniczo jedyne tak kluczowe tarliska dla ichtiofauny dorzecza Odry obszaru zachodniej Polski. PN „UW” obejmuje fragment doliny Warty w jej końcowym odcinku i jest jednym z najcenniejszych pod względem walorów ornitologicznych obszarów w Polsce i Europie. Unikalne tereny podmokłe, rozległe łąki i pastwiska są jedną z najważniejszych europejskich ostoi rzadkich gatunków ptaków wodnych i błotnych. Kanały i starorzecza z biegiem czasu poprzez intensywną sukcesję terenów o znacznej trofii przestają spełniać swoje funkcje. Zaplanowane prace projektowe odtworzenia siedlisk wodnych po