Mapa dotacji

Celem programu jest wypracowanie rekomendacji dotyczących monitorowania w przyszłości rybołówstwa przybrzeżnego w celu ochrony bioróżnorodności, ze szczególnym uwzględnieniem przyławianych organizmów chronionych. Rybołówstwo przybrzeżne wykonywane jest w Polsce przez 609 statków rybackich1, o długości poniżej 12 m, z czego: – 49 statków posiada ważne licencje połowowe wyłącznie na Zalew Wiślany, – 97 statków posiada jednocześnie licencje na Zalew Wiślany i Morze Bałtyckie, – 74 statków posiada ważne licencje połowowe wyłącznie na Zalew Szczeciński, – 34 statków posiada jednocześnie licencje na Zalew Szczeciński, i Morze Bałtyckie, – 355 statków posiada ważne licencje połowowe wyłącznie na Morze Bałtyckie. Tak liczna grupa statków rybackich poniżej 12 m długości całkowitej wykorzystujących do prowadzenia działalności połowowej narzędzia bierne tj. narzędzie połowowe, które nie wymagają czynnego ruchu podczas prowadzenia połowu, w tym: sieci skrzelowe, sieci oplatające, takle i narzędzia pułapkowe, które mogą być wyposażone w osprzęt kotwiczący, uspławniający i nawigacyjny, wymaga monitorowania w celu określenia jej wpływu na zasoby ryb Morza Bałtyckiego jak również na ptaki i ssaki morskie. Należy wskazać, że przyłów ptaków i ssaków w Europie jest uważany za jedno z ważniejszych zagrożeń mających wpływ na możliwości odbudowy zasobów organizmów gatunków chronionych, wymagający podjęcia pilnych działań ochronnych. Zgodnie z pierwszą całościową oceną wielkości przypadkowych połowów ptaków w europejskich morzach (Ramirez et al., 2024)2, szacuje się, że rocznie w sieciach ginie między 130 000 a 380 0000 ptaków. Sieci stawne skrzelowe (GNS) odpowiedzialne są za najwyższy wskaźnik przypadkowego połowu. Rocznie ginie w nich w wodach europejskich około 95 000 ptaków. Pod względem liczby przypadkowo złowionych ptaków, takle dryfujące (LLD) zajmują drugie miejsce po sieciach skrzelowych (GNS). Najbardziej narażone na przypadkowe połowy są morskie ptaki z rodziny alkowatych (alk