Mapa dotacji

Rak pęcherza moczowego jest dziesiątym najczęściej występującym nowotworem złośliwym układu moczowego o wysoce niejednorodnym rokowaniu. Około 25% guzów jest identyfikowanych jako rak pęcherza moczowego naciekający mięśnie (ang. mucle invasive bladder cancer – MIBC) ze złym rokowaniem 5-letniego przeżycia u około 50% pacjentów. Prowadzonych jest wiele badań nad chemioterapią okołooperacyjną, immunoterapią i terapią celowaną oraz ich połączeniem, jednak żadne z nich nie przyniosło dotychczas zadowalających efektów. Dodatkowo, chemioterapia ogólnoustrojowa wiąże się z dużym ryzykiem toksyczności. Obecnie rozwijana jest także terapia celowana hamująca procesy komórkowe kluczowe dla wzrostu raka, żaden lek terapii celowanej nie został ostatecznie zatwierdzony do terapii raka pęcherza moczowego. Jako nowy cel terapeutyczny MIBC proponujemy receptor IL-13Rα2 ulegający nadekspresji na komórkach raka pęcherza moczowego, ale nie na prawidłowych komórkach nabłonka dróg moczowych. Postulujemy, iż immunotoksyna WPD101a, skierowana przeciwko IL-13Rα2, może wywierać cytotoksyczny wpływ na komórki raka pęcherza moczowego. Nasze wyniki wstępne są pionierskie w tym zakresie i wskazują, iż istnieje uzasadnienie dla weryfikacji możliwości rozwoju nowego leku do terapii celowanej, ukierunkowanego na IL-13Ra2 w tym wskazaniu. Hipoteza badawcza zakłada, iż zastosowanie innowacyjnego leku biologicznego – immunotoksyny WPD101a, specyficznie oddziałującego z receptorem IL-13Ra2, będzie efektywnie eliminować komórki nowotworowe MIBC. Ponadto, innowacyjnym aspektem proponowanej terapii będzie lokalne, dopęcherzowe podanie leku, co zwiększy efektywność terapii przy zastosowaniu niższych dawek leku oraz zmniejszy ryzyko systemowego oddziaływania toksycznego. Przeprowadzenie analiz „proof of concept” in vitro i in vivo oraz analiz bezpieczeństwa podawania (toksyczność) kandydata na lek WPD101a w modelu in vivo MIBC będzie podstawą do rozwoju badań klinicznych.