Mapa dotacji

Głównym celem przedsięwzięcia „Gdański projekt wodno-ściekowy” było zapewnienie dobrej jakości wody pitnej na całym obszarze działania PEWIK oraz ochrona wód Zatoki Puckiej i wód Głównego Zbiornika Wód Podziemnych nr 110 przed zanieczyszczeniem poprzez rozbudowę i modernizację systemu odbioru ścieków oraz ich oczyszczania, jak również zmniejszenie uciążliwości tych obiektów dla mieszkańców regionu, a także poprzez rozbudowę i optymalizację pracy systemów zaopatrzenia w wodę, mającą na celu zapewnienie jakości wody pitnej zgodnych z polskimi przepisami w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze oraz do parametrów określonych unijną Dyrektywą 98/83/EC.

Realizacja inwestycji stworzyła warunki dla przywrócenia pierwotnego stanu wód Zatoki Puckiej, obecnie poddanych presji zanieczyszczeń bakteriologicznych, uniemożliwiających gospodarcze i turystyczne korzystanie z wód Zatoki i plaż w tym rejonie. Ponadto realizacja projektu zapewniła wykonanie jednego z priorytetów strategii gmin, członków KZG, jakim jest kreowanie wysokiej jakości życia poprzez: poprawę jego ekologicznych warunków. Obejmuje to m.in. poprawę zaopatrzenia w wodę i polepszenie jakości wody pitnej, modernizację i rozbudowę oczyszczalni ścieków w połączeniu z równoczesną rozbudową systemu kanalizacji sanitarnej. Racjonalne gospodarowanie zasobami naturalnymi, obejmujące m.in. dostosowanie rozmiarów i lokalizacji ujęć wodnych do pozostających w dyspozycji zasobów wód podziemnych i powierzchniowych oraz ochronę głównych zbiorników wód również przyczyni się do realizacji celów strategii poprawy jakości życia.

Bezpośredni obszar oddziaływania projektu ma charakter subregionalny w zakresie ochrony zasobów wód podziemnych i w zakresie ochrony wód powierzchniowych (południowo-zachodnie wybrzeże Zatoki Puckiej). Pośrednio obszar oddziaływania efektów projektu jest ponadregionalny z uwagi na połączenie wód Zatoki Puckiej z Morzem Bałtyckim poprzez Zatokę Gdańską. Na skutek realizacji inwestycji ostatecznie zostanie rozwiązany problem „hot-spot” nr 75, którym w dokumentach Konwencji Helsińskiej oznaczona jest oczyszczalnia ścieków „Dębogórze”.