Mapa dotacji

Muzeum Warszawskiej Pragi jest pierwszą placówką muzealną na prawym brzegu Wisły, zlokalizowaną przy ul. Targowej 50/52, w jednych z najstarszych zachowanych obiektów mieszkalnych na terenie prawobrzeżnej Warszawy, z unikatowym zespołem modlitewni (zachowane polichromie), w bezpośrednim sąsiedztwie Bazaru Różyckiego (najstarszego działającego targowiska Warszawy). Obiekty objęte projektem mają wyjątkowe znaczenie i są unikalne w skali kraju. W obiektach przy ul. Targowej znajdował się dawny żydowski dom modlitwy, na ścianach sal modlitw zachowały się fragmenty malowideł przedstawiające Żydów modlących się pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie i Grób Racheli w Betlejem. Sale modlitewni wraz z zachowanymi polichromiami są zabytkiem unikatowym w skali Warszawy i województwa mazowieckiego. Zachowana modlitewnia ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania Muzeum Warszawskiej Pragi. Jest cennym źródłem do badania kolorystyki malowideł w warszawskich domach modlitwy, znanych wyłącznie z czarno-białych fotografii. Jest także jednym ze świadectw wielokulturowości dzielnicy. Już w tej chwili jest jednym ze stałych punktów tras wycieczek realizowanych szlakiem judaików.

Bogactwo dziedzictwa kulturowego tego terenu, zachowana ciągłość osadnicza, elementy folkloru miejskiego, a także świadomość własnej tożsamości, którą można zaobserwować wśród współczesnych mieszkańców Pragi, pewna egzotyczność i odrębność terenu, są punktem wyjścia do szeroko zakrojonych badań i dokumentacji. Wszystkie te cechy stanowią o rosnącej wciąż atrakcyjności turystycznej prawobrzeżnej Warszawy, którą funkcjonujące tu muzeum ma szansę jeszcze podnieść. Ta wielokulturowość znajduje szczególne uwypuklenie w ekspozycji stałej Muzeum.

Przedmiotem projektu był remont i renowacja zespołu zabytkowych kamienic praskich, położonych w Warszawie przy ulicy Targowej 50/52, wraz z ich otoczeniem oraz ich adaptacja na cele Muzeum Warszawskiej Pragi jako Oddziału Muzeum Warszawy, nad którym nadzór sprawuje Urząd m.st. Warszawy. Zakres przedmiotu projektu obejmował:

1. Remont i adaptację na cele muzealne trzech kamienic frontowych i oficyny w podwórzu (kamienica Rothblitha 1818-1819, kamienica Sokołowskiego 1872-1873, kamienica Rothblitha 1829-1830)
2. Renowację zabytkowego podwórka
3. Wzniesienie nowego budynku o funkcjach administracyjno-edukacyjnych.

Realizacja tego projektu koresponduje z rozpoczętym procesem rewitalizacji tego rejonu, podjętym w ramach funduszy unijnych.

Adresaci działań muzeum to mieszkańcy zarówno prawobrzeżnej Warszawy (ze szczególnym uwzględnieniem młodego pokolenia), jak i całego miasta, którego częścią dziedzictwa jest strona praska, środowiska lokalne, które potrzebę istnienia placówki podnoszą od lat; środowiska twórcze działające na prawym brzegu Wisły, turyści odwiedzający miasto, środowiska żydowskie, rodzime i emigracyjne, odwiedzające miasto, placówki edukacyjne na terenie miasta (szkoły wszystkich poziomów), środowiska naukowe miasta i kraju (przede wszystkim varsavianiści).

Muzeum Warszawskiej Pragi jest oddziałem Muzeum Warszawy.