Mapa dotacji

Projekt polegał na aranżacji sutereny oranżerii Muzeum Romantyzmu w Opinogórze oraz na przygotowaniu jej do pełnienia funkcji sal ekspozycyjnych Muzeum.  

Projekt zakładał podzielenie przestrzeni na trzy oddzielne ekspozycje, które przedstawiają różne aspekty budynku Oranżerii:  

• historię oraz przeznaczenie/sala A/,  
• architekturę i rozwiązania techniczne /sala B/,  
• prace archeologiczne dotyczące obiektu /sala C/.  

Dodatkowo wydzielono salkę edukacyjno-interaktywna /sala S/.  

Głównym celem projektu była taka aranżacja pomieszczeń w muzealnej oranżerii, aby było to miejsce ciekawe i przyjazne dla turystów, szczególnie tych najmłodszych, ale także opowiadające o funkcji, budowie i historii oranżerii przywróconej w przestrzeni muzealnej m.in. ze środków pochodzących z funduszy europejskich. 

Cel projektu:  

Poprawa dostępności do zasobów kultury i efektywne ich wykorzystanie.  

Cele szczegółowe Projektu:  

• upowszechnienie oferty kulturalnej Muzeum,  
• poprawa dostępności do oferty kulturalnej, w tym dla osób niepełnosprawnych,  
• rozwój oferty kulturalno-edukacyjnej.  

Grupą docelową Projektu są: turyści – osoby odwiedzające Muzeum i korzystające z jego oferty. Do osób tych zalicza się przede wszystkim osoby zamieszkujące na terenie województwa mazowieckiego jak i województw ościennych, osoby korzystające z odpoczynku w weekendy, dzieci i młodzież w wieku szkolnym i przedszkolnym. 

Wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań w celu opowieści o historii. 

Sala, od której zaczynamy zwiedzanie ekspozycji, wprowadza nas w przestrzeń historycznej oranżerii przełożoną na język współczesnej architektury. Za pomocą dźwięku, obrazu oraz atmosfery pomieszczenia umożliwia poznanie czym był i czemu służył budynek. Duży świetlik w suficie pozwolił na aranżację z użyciem roślin doniczkowych w ogrodzie wertykalnym. Znalazły się tu też neogotycka, żeliwna ławeczka z XIX-wieku i XIX-wieczne alegoryczne rzeźby wg tradycji nazywane „Adamem” i „Ewą”. To niezwykle cenne elementy, zdobiły Opinogórę od czasu, gdy bywał tu Zygmunt Krasiński (1812-1859). Całość uzupełnia makieta przedstawiająca połowę budynku oranżerii w skali 1:30. Ściana znajdująca się naprzeciwko ogrodu wertykalnego mieści w sobie stanowiska edukacyjne audio i wideo, dostępne dla zwiedzających dzięki wizjerom.   

Kolejna sala to przestrzeń eksponująca strukturę, nastrój oraz rozwiązania techniczne zastosowane w oranżerii. W istniejący układ z cegieł pozyskanych na stanowisku archeologicznym zostały wkomponowane elementy wyjaśniające sposób funkcjonowania budynku. Za pomocą makiety możemy poznać nastrój i klimat dawnych oranżerii. Z kolei makieta interaktywna przedstawia kanały grzewcze i system rozprowadzania ciepła po obiekcie.  

Tematem wiodącym trzeciej sali ekspozycyjnej są prace archeologiczne przeprowadzone podczas badań nad budynkiem XIX-wiecznej oranżerii w Opinogórze. Wielkoformatowe zdjęcia przedstawiają relikty dawnej oranżerii odsłonięte w wyniku prac terenowych, a makieta – przekrój przez wykop archeologiczny. Znajdujące się tu witryny mieszczą takie eksponaty jak m.in. żardiniery, kwietniki. Środek sali zajmuje makieta przedstawiająca stanowisko archeologiczne.   

Sala z dywanem interaktywnym, gdzie w wyniku reakcji na ruchy rąk użytkowników jest przetwarzany wyświetlany obraz. Można tu poczuć się jak archeolog, wykopując eksponaty znajdujące się obecnie w zbiorach lub na ekspozycjach Muzeum Romantyzmu oraz ułożyć puzzle. Jest tu również mapa interaktywna całego zespołu pałacowo-parkowego w Opinogórze. 

Ważne było dostosowanie ekspozycji do potrzeb osób niepełnosprawnych m.in. przez  usunięcie barier architektonicznych, zamontowanie systemu nadajników dźwiękowych przeznaczonych dla osób niewidomych oraz tabliczek i opisów dodatkowych w języku Braille’a, a także wykorzystanie nagrań audio i wideo dostosowanych dla osób niesłyszących i niewidzących. 

Przewidziane udogodnienia to:  

• montaż poręczy dostosowanej dla wózków inwalidzkich przy rampie,  
• instalacja wypukłych znaków i linii graficznych, umieszczonych na posadzce, usprawniających przemieszczanie się niewidomych po wystawie,   
• system nadajników dźwiękowych przeznaczonych dla osób niewidomych,   
• tabliczki i opisy dodatkowe w języku Braille’a,   
• nagrania audio dostosowane dla osób niewidzących,   
• nagrania wideo dostosowanie dla osób niesłyszących,   
• specjalny program w sali S- przeznaczony dla osób niepełnosprawnych