Mapa dotacji

Przedmiotem projektu była przebudowa wiaduktu drogowego nad linią kolejową PKP Gliwice – Opole w ciągu alei Jana Nowaka Jeziorańskiego (DK-88)  w Gliwicach wraz z przebudową drogi na dojazdach i wykonaniem nowej kanalizacji deszczowej odprowadzającej wodę z obiektu i z terenów pod obiektem. Wiadukt przenosi ruch drogowy w ciągu drogi krajowej nr 88 Kleszczów-Bytom (Aleja Jana Nowaka-Jeziorańskiego) nad wiązką torów kolejowych szlaku kolejowego nr 137, torami obsługującymi port Gliwice, a także terenem po nieistniejących bocznicach kolejowych oraz drogą dojazdową z wytyczoną ścieżką rowerową do kąpieliska leśnego w Gliwicach.  Obiekt usytuowany jest między dwoma węzłami : DK-88/ul. Portowa oraz z DK-88/ul. Toszecka (droga wojewódzka nr 901). DK-88 jest alternatywną trasą dla autostrady A4. Funkcjonuje jako obwodnica Gliwic stanowiąc główny łącznik autostrad A4 (węzeł „Kleszczów”) i A1 (węzeł „Maciejów”)  z północnymi i zachodnimi dzielnicami miasta, w tym strefami przemysłowymi – inwestycyjnymi i dalej terenami w trójkącie miast Gliwice – Bytom – Tarnowskie Góry. Celem zrealizowanego projektu przebudowy wiaduktu była poprawa stanu bezpieczeństwa oraz dostępności komunikacyjnej terenów położonych w sąsiedztwie DK-88. Został on osiągnięty przez wzrost przepustowości DK-88 na przedmiotowym odcinku, po przebudowie przywrócono przejazd wszystkimi czterema pasami ruchu. Przed remontem, z powodu uszkodzeń przekrój został zawężony z 4 do 2 pasów ruchu, co skutkowało znacznymi utrudnieniami w ruchu, zwłaszcza w godzinach szczytu. Dzięki wzrostowi płynności i średniej prędkości przejazdu zredukowane zostały: czas przejazdu samochodów, koszty eksploatacji oraz emisja zanieczyszczeń. Realizacja inwestycji przyczyniła się do poprawy wizerunku Gliwic. Droga oraz znajdujący się w jej ciągu wiadukt wybudowano w latach 40-tych ub. wieku jako pierwszy etap autostrady Berlin – Bytom. Wiadukt był miejscem niebezpiecznym ze względu na awaryjny stan pomostu i zniszczoną nawierzchnię (koleiny, spękania, ubytki). Stanowił także poważne utrudnienie dla ruchu z powodu zawężenia jezdni do dwóch pasów oraz ograniczenia prędkości do 40 km/h. Wszystkie elementy wyposażenia obiektu uległy zużyciu. Z uwagi na rozmiar uszkodzeń pomostu niemożliwa była jego naprawa, zatem podjęto decyzję o wymianie pomostu. Wiadukt posiadał zbyt niską nośność jak na obecne wymagania. Jego przydatność użytkowa była ograniczona. Przebudowa wiaduktu zlikwidowała występujące uciążliwości i przywróciła jego pełną przydatność użytkową.